Szukając "przepisu" natknąłem się na artykuł zamieszczony na stronie www.americanfalconry.com przeczytałem i postanowiłem przetłumaczyć narazie zajęło mi to 3 strony, a będzie około 10
link do artykułu w oryginale http://www.americanfalconry.com/recipe.html
ps. Wszelkie sugestie bądź błędy w tłumaczeniu proszę zgłaszać postaram się poprawić w miarę możliwości czasowych, systemetycznie będę wżucał resztę.
Pozdrawiam Przemek
[center]Accipiters Imprint przepis [/center]
Agresja u samca Cooper'a i inne mity
Samiec Cooper'a jest często stereotypem agresywnego, psychicznego ptaka, który chwyta za twarz. Niestety, te ptaki są albo uważane za "szalone" lub postrzegane jako typowy Cooper! Nic nie mogłoby być dalsze od prawdy. Zachowania te są wynikiem błędu człowieka, a nie wadą genetyczną gatunku. Te negatywne cechy z pewnością wystąpią, jeśli pisklę jest błędnie wdrukowane. Najbardziej brutalne zachowania są tworzone przez wady w wychowaniu danego pisklęcia ", zaś rękawica/ jedzenie na niej notorycznie powoduje agresję. Słaba technika obchodzenia się z ptakiem może także przynieść na "footiness" (czyli uderzenia łapami), w czasie kiedy ptak już poluje. Nie ma to nic wspólnego z okradaniem ptaka z jego zdobyczy, ale umiejętnościami obchodzenia się z nim. Jeden z dwóch samców Cooper'a w badaniu opisanym poniżej złapał 22 zdobycze w jeden dzień. Ten ptak nie wykazał niezadowolenia z odebrania mu zdobyczy, ani nie przejawiał żadnych agresywnych zachowań. Z punktu widzenia ptaka odebranie zdobyczy nie może być bardziej stresujące. Jeśli twoja technika obchodzenia jest przyczyną problemu, zmień ją i trudności znikną. Jeśli problem wynika z metody imprintingu, to prawie niemożliwym jest aby go pokonaać.
Agresji jest łatwiej uniknąć niż ją wyleczyć. W sezonie 93-94 dwa samce Cooper'a zostały wdrukowane. Ułożone skrupulatnie wedle następującej metody opisanej poniżej i oba ptaki okazały się wspaniałymi partnerami w myślistwie i niesamowitymi towarzyszami. Ich łatwość w obsłudze ich temperament był taki, że 7 i 8 letnich dzieci mogły z nimi polować. Te dwa samce nie były wyjątkowe, były to tylko średnie jastrzębie, które zostały prawidłowo wdrukowane. Trenowałem jednego z tych ptaków, a Chris Patterson, początkujący sokolnik drugiego. Obecnie 129 ptaków zostało wdrukowanych tą metodą, a wszystkie one wydają się być zaskakująco podobne, jak gdyby wyciągnięte z tego samego pudełka czekoladek. Spośród tych, istnieje dziewięć, które nie okazały się tak dobre jak reszta. Co ciekawe siedem z nich pochodziło z Zachodniej populacji Cooper'a. Zazwyczaj ptaki te łapały kilkuset zdobyczy w swoim pierwszym roku, co wydaje się normalną ilością ale dla dzikiego ptaka, któy łapie podobną ilość i zjada ją. Accipitery mają w swej naturze łapanie dzikiej zwierzyny na co dzień. Przepis ten pozwoli ułożyć ptaka, który będzie śmiesznie oswojony i osiągnie to co natura chce by osiągnął. Stary stereotyp „normalnego” Cooper'a wygasa i odchodzi w przeszłość. Teraz termin "normalny" opisuje bardzo skutecznego partnera w myślistwie, który jest psychicznie stabilny i cudowny w obejściu.
Niektóre Różnice indywidualne
Człowiek może spodziewać się indywidualnej osobowości nawet wśród piskląt z tego samego gniazda. Różnice te są związane ze "sposobem", w którym pisklę się uczy. Produkt końcowy jest wynikiem umiejętności sokolnika jego dostosowania swoich metod nauczania do ptaka. Nasze dwa Cooper'y pochodzą z tego samego gniazda różnią się tym, że jedno jest starsze o dzień. Te samce wykazały różnice w stylu uczenia się i zdolności do nauki. Ptak Chrisa "A" robił postępy jako podrostek, mój ptak "B" po prostu nie był w stanie nadążyć.... Widzieliśmy wiele subtelnych różnic w ich rozwoju, a niektóre nie były tak subtelne. Kiedy po raz pierwszy ptaki zostały spętane i zostawione na siedzisku łukowym dla ptaka „A” wskoczenie zajęło około 40 minut. Dla ptaka "B" zajęło natomiast 8 dni! Oba jastrzębie były na polowaniu na długo przed tym zanim zostały odstawione na dłużej do woliery. Ptak "A" złapał pierwszą zdobycz na tydzień przed ukończeniem artykułu, ptak „B” natomiast tydzień po. Ptak „A” zawsze miał wygląd i zachowania jak prawdziwy łowca, w czasi gdy ptak „B” tylko siedział. Oba ptaki latane były przez 6 miesięcy dzień w dzień. "A" złapał298 i "B" 400 sztuk. Więc jeśli młode zdaje się rozwijać powoli nie trzeba się martwić, prawdopodobnie będzie wszystko ok.
Zdaj sobie sprawę z pełnego potencjału Twojego Accipitera!
Wersja tej metody wdrukowywnia accipiteróę została pierwotnie opublikowana w 93 Chalk Hawk w grudniu. Pomimo tego, że został napisany w kierunku jastrzębia Sharp-shinned, był rzeczywiście przeznaczony do korzystania dla wszystkich accipiters, i rzeczywiście stworzył wyjątkowe przykłady trzech gatunków. Ze względu na mentalność i nakładające się zachowani trzech, niemal wszystkie szkolenia i zasady obsługi pozostają spójne. W tym tekście "Recepta" jest przystosowany głównie do samca Cooper'a.
Samce Coopera to naprawdę klasa ptaki! Ich szybkość i średnia wielkość składają się na jednego z najbardziej wszechstronnych Accipiterów. Wybuchowy refleks i łagodna osobowość Coopera składają się na barwnego towarzysza polowania. Ich idealną zdobycz (średnich ptaków) można znaleźć prawie wszędzie. Skutecznie radzą sobie z ptakami wielkości gołębi, a od czasu do czasu będą to niesamowicie duże zdobycze, takie jak kaczki i wrony. Ale takie łowy są rzadkością, a nie tym, co uważam za normalną zdobycz. Mogą jednak złapać niewielką zdobycz często i z dużym rozmachem. Sharp-shinned jest bardziej skuteczny jeśli chodzi o małe ptaki, ponieważ jego mniejsze gabaryty pozwalają mu się zmieścić tam gdzie Cooper się nie zmieści. Szybkość i zręczność z Coopera jest więcej niż wystarczająca do udanego polowania, w rzeczywistości jego zdolności mogą być opisane jako oszałamiające.
Zwinność Cooper'a jest niesamowita zarówno w powietrzu jak i na ziemi. W polu ich prędkości będąc ich elementarną zaletą daje wspaniałe rezultaty. Przede wszystkim, te delikatne terminatory dla małego ptaka to najgorszy koszmar. Skrupulatna codzienna pielęgnacja jest normą, często ludzie uważają, wytrzymałość na tym poziomie opieki jest najtrudniejsza. Ważniejsze niż specjalistyczny sprzętu jest czas. Będziesz potrzebował czasu codziennie do polowań. Pomijanie dni może spowodować problemy behawioralne. Będziesz musiał uzyskać dużą liczbę naturalnego pokarmu, przed rozpoczęciem polowania. Przepiórki nie są idealnym wyjściem; dzika naturalna zdobycz będzie o wiele bogatszą dietą. Przede wszystkim trzeba będzie zauważyć w zachowaniu lub fizyczne problemy i reagować na nie natychmiast. Accipiters nie są ani psychicznie, ani nieprzewidywalne. Załóżmy, że punkt behavioralny widzenia ptak, gdy reaguje na sytuację. Zawsze należy zadać sobie pytanie dlaczego? Określić, jakie zachowanie chcecie uzyskać, a następnie narażać ptaka na te szczególne sytuacje, począwszy od pierwszego dnia. Pomyśl o o umyśle swego ptaka jak o pustym płótnie, pokoloruj je doświadczeniami i nauką.
Sprzęt niezbędny do takiego jastrzębia musi być odpowiedniej wielkości. Człowiek może łatwo korzystać z cienkiej rękawicy. Telemetria jest absolutną koniecznością: bez niego twój jastrząb wkrótce zostanie stracony. Jedynie stosowanie najmniejszych nadajników jest właściwe. Większy nadajnik zmniejszyć manewrowość Twojego ptaka. Nadajnik dalekiego zasięgu jest niepotrzebny zwykle Twój jastrząb będzie w pobliżu. Tego małego, zakamuflowanego drapieżce jest łatwo przeoczyć nawet w niskiej trawie. Większość dużych stadach szpaków wydaje się gromadzić w obszarach miejskich i przemysłowych. Gdy Accipiter leci za róg i łapie zdobycz, to go nie ma! Nadajnik będzie prawdopodobnie wykorzystane w każdym tygodniu. Widziałem jak mój jastrząb złapał wróbla i usiadł niedaleko ale w trawie do kolan. Telemetria było konieczne, aby uniknąć chodzenia po nim!
Tworzenie idealnego Imprinta według receptury
Twój Accipiter powinien być tak przyzwyczajony do jego rutynowego życia, że ​​po prostu nie będzie wpadał w wściekłość. Ze względu na swoje uwarunkowania do wszystkiego w życiu, problemy z piórami i zachowania zazwyczaj związane z uwięzieniem Accipitera prostu nie nastąpią. Polecam, żeby jastrząb przynajmniej na początku był ściśle w domu. Trzymam moje ptaki przywiązane do siedziska na środku podłogi w salonie. Na około siedziska umieszczona jest na 4 metry kwadratowe Astroturf, który czyszczony jest co tydzień. Poprzez utrzymywanie go wewnątrz domu już osiągnąłeś dużo! Ptak jest stale otoczony przez ludzi. Ten ciągły ruch i styczność z ludźmi będzie utrzymać go bardzo, bardzo oswojonego. Gdy ptak ma tyle kontaktu z ludźmi i tak małą potrzebę walczenia o pokarm , krzyczenie zostało zredukowane praktycznie do zera (więcej o tym później). Będziesz tworzył doskonały zalążek: niepłochliwość, na żaden hałas, i absolutny brak agresji. Ptak jest utrzymywany w stałej temperaturze, kontrola wagi i przewidywania zachowań mogą być bardzo dokładne. Ponieważ jest on wewnątrz, najmniejsze odchylenie od normy w zachowaniu zauważysz w najbliższym czasie i będziesz w stanie przeciwstawić się problemowi natychmiast.
Dzięki zastosowaniu elastycznej pętcy w połączeniu z "uwarunkowań życiowych" nie napotkałem żadnego problemu z nogami lub uszkodzeniem piór w jakimkolwiek stopniu. Większość czasu po prostu siedzi i ogląda wszystko co się dzieje. Kąpiel występuje zwykle kilka razy dziennie i nie ma w tym tajemnicy. Ptak będzie kąpał się wiele razy, podczas gdy wszystkie sprzęty ryczą wokół niego. Najlepszym miejscem jest centrum mieszkania, domu gdzie każdy musi chodzić wokół niego nieustannie. Nie mogę polecić dużego pudła do transportu, ponieważ zbyt wiele ptaków tępi swoje szpony odbijając się. Przyzwyczajaj go do tego żeby, twój Accipiter mógł jeździć z tyłu samochodu. Jeśli wolisz korzystać z kaptura, szkolenie najlepiej rozpocząć od pisklęcia. Powoli zsuwaj i nakładaj kaptur powinien on być częścią życia ptaka. Tom Schultz wyjaśnia: "kapturzenie odbywa się kilka razy każdego dnia tak, że jest to czynność, którą ptak zna od pisklęcia."
Stary mit, że pisklęta podjęte zbyt młode, stają się agresywne po prostu nie jest prawdą; agresja nie ma nic wspólnego z wiekiem. Wspólna agresja jest wynikiem błędów w układanie. Dwa wdrukowane samce Cooper'a jeden podjęty zaraz po wykluciu, a drugi dzień po wykazały wszystkie wspaniałe cechy takie jak niepłochliwość i łatwość w obchodzeniu się z nimi. Zamiast cytować konkretne dni, w idealnym wieku do wdrukowania pisklęcia, proponujemy być sędzią. Weź trochę jedzenia ze sobą do hodowcy bądź poproś go o nie. Karm pisklęta i określ, jeśli pisklę nie pokazuje strach, nie chcesz go. Jest po prostu za stare, aby poprawnie je wdrukować. Wyjątkiem od tej praktyki jest jastrząb gołębiarz, którego można całkowicie pokonać strach, nawet w czternastym dniu życia. Po ukończeniu tego wieku polecam odwiedzić hodowcę. Starsze pisklę nigdy nie osiągnie swojego prawdziwego potencjału. Część jego umysłu będzie zawsze zajęty jakimś strachem, nigdy nie będzie tak dobry jak mógłby być.
To krytyczny moment aby zabrać swoje pisklę zanim rozwinąło jakikolwiek lęk przed człowiekiem. Wszystko w jego życiu powinno być dodatnie w jego relacji z człowiekiem. Nie chcesz żadnych utrudnień, takich jak początkowy strach. Nigdy nie karm pisklęcia ręką. Początkowo podawaj pokarm powyżej głowy na końcu cienkim kijkiem (np. Do szaszłyków). Ten sposób pokazania pokarmu jest bardzo podobny do sposobu karmienia przez matkę. Jak najszybciej rozpocznij obniżenie wysokość prezentacji pokarmu, do momentu oferowania w pobliże nóg pisklęcia tak by się po nią ruszyło. Ten proces może potrwać kilka dni. Wkrótce twoje pisklę będzie odebrać jedzenie na własną rękę. Zawsze stwórz okazję, aby przejść szybciej niż ono przewiduje. Sharpys są najpierw powolne w nauce tego rodzaju, a następnie wydają się podnosić wszystko tuż z przed swoich nóg. Cooper będzie nieco szybciej się uczyć, a rozgarnięty Gołębiarz uczy się niesamowicie szybko. Zamiast korzystać z płyty aby zwabić młode na zdobycz, użyj trupka innego ptaka i umieść żywność bezpośrednio na wierzchu. Zostaw to jako swoisty talerz z twoim pisklęciem na dwadzieścia cztery godziny na dobę. Twój jastrząb zacznie kojarzyć jedzenie z pozycji drapieżcy - nie z Tobą! Stopniowo zmniejszyć ilość pociętej żywności, aby zachęcić młode do rozrywania. Na początku. Zawsze chce się stworzyć wzorzec nauki i postępu tak szybko, jak pisklę jest w stanie.
Układanie twojego Coopera to tworzenie wzoru zaufania, uczenia się, które owocuje bezpieczeństwem w jego umyśle. W dużym stopniu, największe zmiany zachodzą gdy pisklę wciąż jest bardzo małe. Dziewięćdziesiąt dziewięć procent całego treningu powinno nastąpić przed całkowitym wypierzeniem się ptaka. Od pierwszego dnia, w którym został nabyty, uczy się wszystkiego, na co jest narażony. Dobre jastrzębie są ułożone; te najlepsze są „zrobione”. Bombarduj go wszystkimi sytuacjami jakie tylko można sobie wyobrazić. Rozważmy hipotetyczną sytuację: Jest dwóch braci, jeden przechowywany jest w ciemnej szafie i jedzenie wsuwa mu się pod drzwiami. Drugi z rodzeństwa podejmuje wszystko i wszędzie. Które dziecko jest najprawdopodobniej odniesie sukces? Tak samo jest z pisklęciem. Mają małe gniazdo około sześciu cali kwadratowych całkowicie wypełnione cienkimi patyczkami. Gałązki mają zapobiec uszkodzeniom np. Od odsłoniętego brzegu pudełka. Małe pudełko jest wygodne do przenoszenia. Nigdy nie łap pisklęcia rękami i nie podnoś go do góry lepiej przechyl pudło i lekko je popchnij, to samo z wyjmowaniem go przechyl pudło i delikatnie wysuń je z niego. Woź pisklę (w pudełku) wszędzie - do sklepu spożywczego, na przyjęcia, wszędzie tam, gdzie jest dużo ludzi. Zachęcam wszystkich do tego aby pogłaskało pisklę oczywiście nie po głowie ale po klatce skrzydłach i nogach. Chcesz, żeby się przyzwyczaiło do dużych hałaśliwych grup ludzi. Chcesz żeby dotyk mu nie przeszkadzał. Socjalizacja powinna obejmować wszystko, od psów do pociągów towarowych. Zaowocuje to spokojnym ptakiem w wielu sytuacjach, które powstaną w przyszłości. Zabieraj ptaka codziennie w swoim „sztucznym gnieździe” do samochodu. Ustaw go tak, żeby widział wszystko na desce rozdzielczej i przez okna. Nie opuszczaj chociażby jednego dnia, zwłaszcza w fazie podrostka. Podczas pracy należy umieścić swoje małe gniazdo wewnątrz dużego pudła z otwartą górą.
Jeśli jesteś w towarzystwie dużej grupy ludzi, wykorzystać tę okazję, aby twój ptak mógł zabić i zjeść. Ten etap powinien nastąpić tak szybko, jak ptak jest stanie rozerwać mięso z pozycji łupu. Im wcześniej tym lepiej. JEST TO TRENING ANTY-UNOSZENIOWY! Zaczyna kojarzyć karmienie i zabijanie wśród wielu ludzi. Trening ten zbuduje zaufanie i poczucie bezpieczeństwa poprzez powtarzanie. Jedzenie w izolacji przyniesie całkowicie odwrotny skutek: należy tego uniknąć za wszelką cenę. Pamiętasz dwóch braci? Przy karmieniu użyj gwizdka nawet przy zakąsku. Znowu nie podawaj bezpośrednio ptaku mięsa; stwórz sytuację, w której może "złapać" zdobycz na „żywo”, najlepiej przed dużą grupą ludzi. Pamiętaj, aby używać szerokiej gamy naturalnych ofiar. Po złapaniu natychmiast otworz pierś zdobyczy. Proces ten realizuje kilka rzeczy: 1. Ptak jest wynagradzany jedzeniem od razu po złapaniu zdobyczy. Nie marnuje czasu na piórowanie, co za tym idzie czas od złapania zdobyczy do zjedzenia jej jest krótszy tzn. Nagroda jest od razu. Będzie to silniejsze wrażenie dla Twojego ucznia. 2. Staje się coraz bardziej przyzwyczajony do Ciebie i Twoich dłoni podczas posiłku. Jego ogólne wrażenie jest takie, że najpierw zabije ptaka, obok pojawisz się Ty, a następnie jego obiad! Bardzo często będzie on łapać ptaki w wierzchołkach drzew i spadać z nimi na ziemię, aby zjeść. Ptak będzie wiedział poprzez powtarzanie, że ziemia jest miejscem do jedzenia. Bo jesteś dobrym facetem, nie ma więc powodu, by odejść od Ciebie. W rzeczywistości, ptak rzadko będzie jadł lub nawet piórował zdobycz zanim przyjdziesz. Pamiętaj, że jesteś Pan Bezpieczeństwo dla ptaka. Kluczem do wszystkiego jest powtarzanie, spójność i pogląd jak ma wyglądać efekt końcowy wdrukowania. Trening nie jest przypadkowy, jest z góry wiadome dokładnie, co z tego wyjdzie, a wyjdzie dokładnie to co sam zrobisz!
Kiedy pisklę zaczyna być na etapie gniazdownika trening powinno się przyspieszyć, w tym wprowadzać coraz to nowe gatunki ofiar na które będzie się polować. W tym momencie nie da się pójść na skróty będziesz potrzebować tyle czasu ile tylko go masz. Osoba pracująca w średnim wymiarze czasowym nie może być w stanie zajmować się ptakiem przez większość dnia. To sytuacja będzie o wiele łatwiejsza wdrukowując ptaka wakacjami w domu z gałęznikiem i rodziną. To z pewnością byłaby mądra decyzja. Idealny czas byłby tydzień tuż przed wyschnięciem piór, ponieważ jest to prawdopodobnie najbardziej krytyczny etap rozwojowy. Plan ten pozwala średnio pracującej osobie czerpać więcej korzyści z imprintingu.
Jak tylko twój ptak jest już suchy, porzuć 24 godzinną dostępność żywności i przyjmij plan oparty na głodowej motywacji. W pisklę w dobrej kondycji jest teraz chętne do treningu. Bez takiej "zachęty" zapasione pisklęta będą uczyć się mało i postęp będzie zbyt wolny. Spadek masy ciała, choć jest on absolutnie konieczny, musi być podejmowany z rozwagą. Tak długo, jak Imprint jest lepszy, reaguje szybciej, wszystko jest dobrze. Kluczem jest to, że nie powinno być stały rozwój i postęp. W fazie gałęźnika waga powinna być bardzo zbliżona do jego wagi lotnej. Powinieneś widzieć, że ptak jest bardzo podniecony i najwyraźniej głodny, zacznie krzyczeć. Ten krzyk to dobry znak, znak że robisz dobrze i zbliżasz się do odpowiedniej wagi. Nie martw się, krzyk jest tymczasowy. Należy pamiętać, że jest to normalne zachowanie dla dzikich gałęźników, krzyczeć na swoich rodziców, i oczywiście, że jest to tylko tymczasowe. Szybkość, z jaką krzyk znika jest bezpośrednio związana z ilością czasu spędzony z głodnym ptakiem. Ludzie z ptakami w swoich salonach szybciej osiągną cichego ptaka; Ci zaś, którzy trzymają ptaki na zewnątrz będą musieli poczekać dłużej.
Gdy Twój ptak wchodzi w fazę gałęźnika, nadszedł czas, aby rozpocząć naukę wabienia. Spędź dobrą godzinę z ptakiem przed treningiem. Zrób to na zewnątrz, nie lata jeszcze dobrze więc nie jest daleko. W tym wieku nie ma ryzyka utraty go. Przywiąż duży kawałek mięsa do wabidła i rzuć je w dół obok ptaka. Po tym jak zje i prawie skończy się bawić wabidłem, podnieś ptaka wraz z wabidłem trzymając je w rękawicy w ten sposób, aby ptak siedział bezpośrednio na nim. Czułość i czas potrzebne są tutaj. Oddziel ostrożnie ptaka od wabidła i powtórz kilka razy tak jak byś to robił zwykle. Koniec każdej lekcji z niech będzie pozytywny niech zje do syta. Powinieneś być w stanie trenować w ten sposób trzy razy dziennie na początku, stopniowo redukując raz na dobę. Nigdy nie wołaj ptaka do rękawicy. Użyj przynęty jako jedynej metody przywoływania. Motywacja wabidłem będzie niezwykle silna i będzie on przylatywał bardzo szybko i na wielkie odległości.
Mike Kohler Missouri wielokrotnie przywołuje swoje imprinty z 300 m lub więcej do wabidła podczas treningu. Wiele z podstawowych problemów związanych z accipiters spowodowane są przez rękawice / jedzenie na niej i przyloty do niej. Większość wtórnych problemów da się uniknąć za pośrednictwem intensywnego treningu socjalizacyjnego pisklęcia. Kiedy całkowicie wyeliminuje się powiązanie rękawica / jedzenie, problemy te nie występują. Po prostu nigdy nie wołać ptaka na rękawice i nie nagradzać go z jedzeniem za przylot na nią. Często podczas polowania jastrząb będzie latać do pięści lub dłoni ludzi którzy są w pobliżu. Być może czterdzieści procent czasu, Sharpy i jastrząb gołębiarz powróci do oferowanego mu miejsca na rękawicy jako punktu, z którego najlepiej się poluje po nie udanym pościgu. Rękawica jest miejscem, gdzie ptak widzi polowanie i z którego poluje.
Timing jest bardzo krytycznym elementem wszystkich szkoleń i obchodzenia się z ptakiem/ Kiedy ptak przyleci do wabidła, należy obserwować jego zachowanie ostrożnie. Pozwól Accipiterowi uspokoić się przed zabraniem go z przynęty. To ostrożne podejście może pomóc uniknąć wielu negatywnych doświadczeń. Później, kiedy przywołujesz ptaka po nie udanym ataku ta sama czułość i odpowiednie wyczucie czasu jest konieczne. Kiedy ten transfer odbywa się płynnie, każdy Accipiter może polować pięć lub sześć razy dzień po dniu. Jest to powtórzenie wcześniejszych lekcji z wabidłem. Pamiętasz, kiedy zabierałeś go z wabidła kilka razy podczas treningu? On był uwarunkowany polować wielokrotnie od samego początku.
W miarę gdy Cooper staje się bardziej dojrzałym gałęźnikiem, należy przerwać 24 godzinną dostępność żywności. Opierać się na trzech treningach dziennie. To wspaniały czas na wprowadzenie dużych Ofiar. "Stwórz" sytuację, w która napewno się uda. To jest dokładnie to, co Accipiter rodzic będzie robił na tym etapie. Kiedy zaczynie schnąć stopniowo zmniejszaj jego wagę. Ta utrata masy ciała jest bardzo ważna. "Tradycyjnie trenowane" accipitery, a szczególnie Cooper były znane z gwałtownych zmian osobowości. Podejrzewam, że ta nagła zmiana jest spowodowana wzrostem ciśnienia tętniczego i innych nieznanych zmian chemicznych, gdy krew z piór wraca do ciała. Nie jestem świadomy wszelkich badań wykazujących zmiany ciśnienia krwi w czasie rośnięcia piór, ale wydaje się prawdopodobne. Ptak staje się przeładowany i dosłownie nie wie co ma ze sobą zrobić. Co wiemy na pewno, że kiedy waga spadnie,a postępujemy zgodnie z recepturą , nie ma zmiany osobowości lub dodatkowej utraty masy ciała. Pozostaje tylko ładny i milutki jak nigdy dotąd. Dzień, w którym będzie gotowy do wolnych lotów dla ptaka jest normalnym dniem, pamiętaj żeby zrobić trening z rana wprowadzając przy tym ofiarę. Pamiętaj, że to biznes jak zwykle. Przez większość swojego życia zabijał 3 ptaki dziennie. Ten dzień jest jak każdy inny dla niego. Pomiń popołudniową lekcję i mocnym popołudniem spróbuj zapolować na dziką zdobycz.
Rozwiązywanie problemów
Kontrola masy ciała jest kluczowym elementem do sukcesu z każdym Accipiterem. Większość sokolników będzie mieć problem z "fałszowanie wagi do lotu." Ta waga jest napotkana po drodze w dół do prawdziwej wagi łowczej. Niedawno napisałem Accipiter będzie krzyczał i wykazywał wiele cech fizycznych kiedy jego waga będzie wagą łowczą. W rzeczywistości jest on w wadze łowczej, ale tylko tymczasowo! Młody jastrząb może polować w fałszywej kondycji nawet do dwóch tygodni. Po tym czasie ptak będzie się pogarszał stanie się wolniejszy, będzie pozorował ataki. Nieco bardziej obniżenie mu kondycji jest prawidłową odpowiedzią człowieka. Wszystkie te cechy głodnego spragnionego polowania ptaka pojawią się ponownie, wraz z wyjściami w teren i podczas polowania. To jest właśnie rzeczywista waga łowcza i pozostanie taka przez jakiś czas. Wiele problemów manipulacyjnych pogłębianych jest po przez nadwagę ptaka. Jastrząb rzeczywiście w wadze łowczej będzie darował nam wiele błędów, dzięki intensywnemu naciskowi na polowanie, które w całości zajmuje jego umysł. Jastrząb w nadwadze będzie charakteryzował się mniejsza koncentracja, jak również zajmował się rzeczami, które przyjdą mu akurat do głowy.
Sztuczką, która prowadzi do rozwiązania problemu jest rozpoznanie skłonności, zanim rzeczywiście wystąpi problem, a jeżeli to niemożliwe, należy powstrzymać zachowanie, zanim stanie się wzorem postępowań. Oczywiście nieodłączną trudnością jest zrozumienie, co było przyczyną takiego zachowania. Agresja jest doskonałym przykładem. Agresja sama w sobie nie jest problem, ale tylko symptomem innego "realnego problemu”. Na przykład: gorączka jest objawem choroby, można wyleczyć chorobę i gorączka znika. Zazwyczaj agresja nie jest spowodowana przez jeden błąd, jest to spowodowane przez szereg zbiorowych błędów, które są współdziałającymi. Agresywne zachowanie to nie problem, ale jawny symptom, że popełniamy jakiś błąd. Zazwyczaj problem pojawia się, wtedy należy dotrzeć do tego co jest przyczyną. Na przykład: Sokolnik "X" ma problemy na zdobyczy, zaznacza jednak, że w domu dzieci zrobiły sobie zabawkę z ptaka, czyli socjalnie jest ok. To mówi nam, że problem jest związany z zachowaniem tylko i wyłącznie na zdobyczy. Gdyby to była ogólna wada agresja występowała by w innych aspektach jego życia. Krytycznym elementem jest identyfikacja problemu, aby szybko zmieniać swoją technikę, a stara technika odeszła, zanim stanie się nawykiem.
Wczesny trening anty-unoszeniowy powinien baardzo wcześnie wyeliminować ten problem. Niemniej jednak, każdy ptak latający w zawyżonej wadze będzie bardziej dążyć do unoszenia. Latając, polując dokładnie w wadze łowczej, ptak ma tylko jedną myśli: zjeść tu i teraz. W wyższej wadze, ptak będzie mniej skoncentrowany i będzie myślał o tym, gdzie zjeść. To jest dokładny przykład jak złe nawyki mogą się rozpocząć. Niechcianych nawyków, takich jak unoszenie, jest łatwo uniknąć ale za to trudno skorygować. Nasze dwa samce mogą być użyte jako przykład do zilustrowania sposobu jak można uniknąć problemu unoszenia. Pierwszy nigdy nie unosił, a drugi uniósł trzy razy. Wynik ten został osiągnięty przy ponad 700 zabiciach. Większą część zdobyczy stanowiły drobne ptaki , czyli takie które łatwo unieść. To jest przykładem w jaki sposób ze sobą połączone są elementy treningu przy tej recepturze. To wczesny trening, konsekwencja, jak również precyzyjną kontrola masy ciała.
Niskie temperatury i chęć utworzenia większej masy mięśniowej będzie kusić, aby zwiększyć wagę łowczą. Rób to z wielką ostrożnością. Waga powinna być zwiększona z rozsądkiem dla zdrowia ptaka zarówno fizycznego jak i mentalnego. Prawidłowe użycie wagi sprawi, że sokolnictwo stanie się bardziej efektywne i przyjemne. Będziesz w stanie dokładnie przewidzieć, kiedy twój ptak przyjedzie na wagę łowczą. Zaufanie w zdolność twojego podopiecznego do umiejętności intencje Twojego ptaka pozwoli ci na większy relaks i spokój podczas polowania. Poprzez samodyscyplinę przy kontroli masy ciała, zaczyna się prawdziwa zabawa.
Pierwsze Wyjścia
Pamiętaj by zacząć od zdobyczy, które na początek będą łatwiejsze dla Twego ptaka. Stopniowo przechodź do coraz trudniejszych i większych.
Oba nasze samce okazały się dobre w lotach na odległość. W drugim tygodniu polowania, gdzie oba ptaki były dość młode, zaczęliśmy polować na większą zdobycz. Zostały one złapane z dużej odległości. Loty z 200 jardów kończących z chwytaniem zdobyczy występowały na co dzień. Oczywiście wiele z nich wyrwało się i udawało się uciec. W przeciętnym dniu wracaliśmy z pięcioma zdobyczami w torbie, co najmniej 2 były wynikiem pościgu. Były to trwałe pompy, gorące pościgi, które zapierały dech w piersiach.
IMPRINT ACCIPITERA RECEPTA
-
Raven_Corvus
- sokolnik
- Posty: 747
- Rejestracja: ndz paź 15, 2006 5:15 pm
- Lokalizacja: Białystok
IMPRINT ACCIPITERA RECEPTA
Ostatnio zmieniony pt kwie 20, 2012 11:20 am przez Raven_Corvus, łącznie zmieniany 4 razy.
-
JoHn DuMbaR
- sokolnik
- Posty: 1867
- Rejestracja: czw wrz 08, 2005 2:52 pm
- Lokalizacja: South Dakota
przyda sie bo w tym roku mały eksperymencik bedzie -
Raven_Corvus
- sokolnik
- Posty: 747
- Rejestracja: ndz paź 15, 2006 5:15 pm
- Lokalizacja: Białystok
-
Raven_Corvus
- sokolnik
- Posty: 747
- Rejestracja: ndz paź 15, 2006 5:15 pm
- Lokalizacja: Białystok
-
Raven_Corvus
- sokolnik
- Posty: 747
- Rejestracja: ndz paź 15, 2006 5:15 pm
- Lokalizacja: Białystok
Ze swojego doświadczenia wiem że największe problemy zaczynają się na etapie kiedy jastrząb dociąga z upierzeniem a my na tym etapie zaczynamy z wagą zjeżdżać w dół wtedy zaczyna drzeć mordę i pojawia się agresja!!!! Poniżej link z przepisem na A. G. ( dzień po dniu )wdrukowanego na krzyżówki który podobno ma być bezproblemowy - może warto by przetłumaczyć opisy zdjęć.
Pozdrawiam Paweł
Pozdrawiam Paweł
-
Raven_Corvus
- sokolnik
- Posty: 747
- Rejestracja: ndz paź 15, 2006 5:15 pm
- Lokalizacja: Białystok
Ciekawy material, jak bede mial chwile to sie tym zajme. Z tego co widze jest to recepta na typowego ptaka na kaczki. Wedlug mnie jastrzab powininen byc ptakiem wielostronnym, dlatego uwazam , ze przepis zamieszczony powyzej nie jest zly. Mysle, ze wprowadzenie kilku zdobyczy bedzie leprze. W linku ktory podal Łewap jest tylko kaczka ale to samo mozna zrobic naprzemian podajac kaczke bazanta i to, w co obfituje nam lowisko. Metoda na ducha tez jest bardzo ciekawa, jesli chce sie uniknac kojarzenia z pokarmem. Jest to chyba najwaznijesza rzecz w dobrym wdrukowaniu accipitera. Jednak rownie wazna rzecza jest to, zeby ptak nie przylatywal po pokarm na rekawice, niech lata tylko i wylacznie do wabidla, a rekawicy uzywa jako siedziska, tak jak to jest pokazane na zdjeciach, bardzo fajny pomysl, mozna nawet przygotowac 2 takie siedziska "rekawicowe". W tym przepisie (pare pieter w gore) podoba mi sie to, ze ptak lapie i z jedzeniem praktycznie czeka na sokolnika. Rozmawialem ze znajomym, ktory byl w stanach, swego czasu nalezal tez do NAFA i mowil, ze ptaki wrecz czekaja zeby otworzyc im zdobycz, bardzo wazny jest trening anty-unoszeniowy. W tym roku bede robil imprinta samca golebiarza i jak sie dobrze potoczy to i samice, zaloze oddzielny watek ze zdjeciami itd,
Pozdrawiam Przemek
Pozdrawiam Przemek