Ponoć o gustach się nie dyskutuje niemniej czasami jednak chyba trzeba. Możliwe, że to znak czasu, a konkretniej kolejnych siwych włosów na głowie i choć nie czuję się wyjątkowo staro tak faktycznie patrząc z perspektywy czasu zacząłem zwracać uwagę na coś co dawniej zupełnie nie miało znaczenia. Cóż to takiego - oczywiście wygląd. To przecież nic wielkiego można by pomyśleć a jednak coś w tym jest. Po pierwsze mamy obecnie styl życia, który w wielu wypadkach sprowadza się do wrzucenia w media społecznościowe kolejnej fotki, kolejnego komentarza, kolejnej emotikony itp.

Wielu początkującym osobom wydaje się, że im większa woliera tym lepiej. Absolutnie nie jest to prawdą - zbyt duża woliera może doprowadzić nawet do śmierci ptaka. Nerwowe gatunki przestraszone w wolierze mogą nabrać dużej prędkości i rozbić się o ścianę (np. w nocy) co może skutkować urazem a w ekstremalnych sytuacjach nawet śmiercią. Duża przestrzeń ptakowi układanemu metodami sokolniczymi nie jest niezbędna - przecież korzysta z uroków wolnych pęt i lata zupełnie niczym nie skrępowany podczas spacerów lub polowania.

Jak każdy zaczynający swoją szkolną przygodę uczeń musi posiadać wyprawkę w postaci zeszytów, linijek i tony innych rzeczy nie inaczej jest z sokolnictwem. Pamiętajmy, że ptak jest ostatnim elementem tej wyprawki jaki powinniśmy nabyć. Co jest potrzebne wcześniej? Oczywiście pierwsza rzecz to woliera! Potem akcesoria a na końcu dopiero ptak. Wszystko powinno czekać na ptaka a co konkretnie? Myślę, że poniższa lista zobrazuje co powinniśmy posiadać ZANIM pojedziemy odebrać ptaka:

Preriokury z wysokiej pustyni - Charles H. Schwartz

Polowanie w środkowym USA z krogulcem czarnołbistym (Cooper’s Hawk)
Mike McDermott

Po pierzeniu
Tekst Nick Kester

Ci z was, którzy zaczęli od ptaka w pierwszym piórze, postrzegają pierwsze lato jako czas na jego odpoczynek, kiedy wrzuca się do woliery mięso i obserwuje jak rosną pióra. Przynajmniej autorzy książek chcą byśmy w to wierzyli.